Zoals in een eerdere blog geschreven streven we in onderwijs best naar het creëren van een onderzoekende onderwijscultuur. Die onderzoekende houding stelt de onderwijsorganisatie én hun stakeholders in staat om zaken met een voldoende kritische blik te bekijken. Er zijn ook daar andere, alternatieve manieren om data te genereren. Photovoice is zo’n alternatief.
‘Photovoice’ is een proces waarme mensen hun gemeenschap kunnen identificeren, vertegenwoordigen en versterken door middel van een specifieke fotografische techniek (Wang & Burris, 1997). Photovoice is een creatieve benadering die mensen in staat stelt om ‘gemeenschap’ te identificeren, te definiëren en te versterken op basis van hun eigen specifieke ‘zorgen’ en prioriteiten.
‘Photovoice’ heeft als praktijk – met oog voor kennisproductie – drie hoofddoelen:
- sterke punten en “zorgen” vastleggen en weergeven;
- kritische dialoog bevorderen door middel van foto’s, in grotere of kleinere groepen;
- beleid bereiken en insteken genereren om beleid te voeren.
‘Photovoice’ kan op verschillende manieren worden ingezet. Het kan zowel ingezet worden als een methode voor participatieve behoeftenanalyse als een methode voor participatieve evaluatie. Photovoice kan als methodiek in onderwijs (beleid) worden geïntegreerd of als methodiek voor specifieke projecten.
Waarom ‘photovoice’ als participatieve methodiek in 10 punten:
- het stelt in staat om vanuit een bepaald perspectief de organisatie te benaderen;
- het handelt vanuit een beschrijvend perspectief gecombineerd met uitzonderlijk krachtige manier, m.n. het visuele beeld;
- het proces is voor iedereen toegankelijk;
- het vergemakkelijkt het in beeld brengen van verschillende settings;
- het kan participatie ondersteunen vanuit analyse of vanuit implementatie;
- het biedt een manier om doelstellingen te bevestigen of te herformuleren;
- het stelt in staat om uitleg, ideeën, praktijken van deelnemers mee te nemen (ook in een beoordelingsproces);
- het biedt tastbare, onmiddellijke voordelen voor de schoolorganisatie;
- het stelt in staat om niet enkel behoeften in kaart te brengen, maar ook troeven;
- de besproken en gekaderde beelden stimuleren (sociale) actie.